Internationale Dag van de Migrant: Joseph werkt hard om zijn droom te realiseren

Veel Lokerse inwoners kennen hem inmiddels als hun goedlachse, sociale postbode. Maar amper twee jaar geleden sprak Joseph (23) nog geen woord Nederlands. Hoe kreeg hij de taal zo snel onder de knie? En hoe slaagde hij erin om een leven in België uit te bouwen?

In 2017 kwam Joseph over naar Lokeren vanuit het verre Ghana. Van bij het begin was hij doordrongen van die ene gedachte: om vooruit te geraken, moet ik zo snel mogelijk het Nederlands beheersen. Zodra hij kon, schreef hij zich in voor taallessen en vervolgens ook voor het inburgeringsprogramma. Zes maanden later had hij al zijn inburgeringsattest op zak. 

“Taal is de sleutel tot alles”

 “Als je nieuw bent in een land, is het heel belangrijk om de taal te leren”, vertelt Joseph. “Het is de sleutel tot alles: een netwerk, studies, een job. Ik probeer zoveel mogelijk te oefenen en ben niet bang om fouten te maken.”

Momenteel volgt hij nog lessen Nederlands in het avondonderwijs, als hij er al een dagtaak als postbode op heeft zitten. Het zijn vaak lange dagen. “Ik heb les tot kwart na negen ’s avonds en sta de dag erop om half zes op, maar ik heb het er voor over.” 

Op bezoek bij het Agentschap Integratie en Inburgering

Als postbode bezorgt Joseph ook de brieven van het Agentschap Integratie en Inburgering in Lokeren. Wanneer er genoeg tijd voor is, belt hij even aan om ze persoonlijk af te geven. “En om snel een koffietje te drinken”, grapt hij. 

Met zijn voormalige trajectbegeleidster Tess kan hij het nog steeds goed vinden. De twee praten samen graag over politieke, maatschappelijke thema’s. Ze doen dat altijd in het Nederlands, doorspekt met een licht Oost-Vlaams accent. “Joseph spreekt vloeiend Engels, maar wilde al van bij het begin in onze taal communiceren, zowel mondeling als schriftelijk. Ondanks zijn relatief jonge leeftijd, wist hij meteen heel goed wat hij wou”, vertelt Tess.

Grafisch vormgever worden

Josephs grote droom? Verder studeren en grafisch vormgever worden. Om dat doel te bereiken, moet hij niet alleen een B2-niveau Nederlands behalen, maar ook kunnen bewijzen dat hij in Ghana zijn middelbaar onderwijs afgemaakt heeft. Even leek het alsof zijn plan in het water zou vallen. “Zijn diploma uit Ghana werd eerst niet gelijkgesteld”, zegt Tess. “Maar hij gaf de moed niet op en diende een tweede aanvraag in met een extra document erbij.” De uitkomst was positief.

Voetbal spelen en mensen helpen

Of Joseph nog tijd heeft voor andere activiteiten, naast werken en studeren? “Ik speel elke week voetbal”, zegt hij. Dankzij die hobby maakte hij al heel wat Belgische vrienden.

Daarnaast helpt hij graag anderen. Zo ving hij een medecursiste uit Gambia op, die na het overlijden van haar man geen onderkomen meer had. Zelf verbleef hij toen ook nog niet zo lang in ons land. 
Inmiddels voelt Joseph zich helemaal thuis in Lokeren. “Ik studeer hier, heb een job en vrienden. Ik ben gelukkig.”